Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης
Οι αποφράδες ημέρες 17 Ιουνίου 2018 και 25 Ιανουαρίου 2019, όταν δηλαδή υπέγραψε και κύρωσε η κυβέρνηση Τσίπρα με τις παραφυάδες της τη Συμφωνία των Πρεσπών χαράχτηκαν βαθιά στη μνήμη μας, διότι τότε ακρωτηριάστηκε η εθνική μας συνείδηση και ένα τμήμα της παραδόθηκε σε τρίτους.
Έκτοτε τα Σκόπια μας ποδοπάτησαν κανονικά όπως δείχνουν και οι 345 παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μακεδονία παντού, το επίθετο «μακεδονικός» εκεί που δεν τους επιτρέπεται, και συνεχής χρήση του Ήλιου της Βεργίνας σε παραβίαση της συμφωνίας.
Πολύ εύστοχα σύσσωμη η ΚΟ της ΝΙΚΗΣ έκανε κοινοβουλευτική ερώτηση στον υπουργό εξωτερικών γιατί αδράνησε απέναντι στις παραβιάσεις αυτές, τις οποίες έχει καταγράψει η Επιτροπή Ελληνισμού, ενώ κατά το άρθρο 19(2) της Συμφωνίας προβλέπεται συγκεκριμένη διαδικασία καταγγελίας των παραβιάσεων, η οποία απαρτίζεται από 5 βήματα. Πλήρης αδιαφορία της κυβέρνησης.
Η υποχώρηση απέναντι στα Σκόπια «προκειμένου να διοχετευθεί το διπλωματικό κεφάλαιο στην Τουρκία», όπως παιδαριωδώς πίστευαν κάποιοι, εξέπεμψε στην Τουρκία σήμα αδυναμίας.
Αυτή η αδυναμία εμπεδώθηκε από τη συμφωνία ΑΟΖ με την Αίγυπτο το 2020, κατά την οποία α. η Ελλάς δέχθηκε μερική και όχι ολική οριοθέτηση, και β. η Ελλάς δέχθηκε μειωμένη επήρεια των νησιών της και πιο συγκεκριμένα μόνο το 90% στην Κρήτη και 70% στην γραμμή Κάρπαθος – Ρόδος.
Στο σημείο αυτό να προσθέσω ότι 15 χρόνια νωρίτερα το ίδιο κράτος, η Αίγυπτος, έδωσε στην αδύναμη, ανίσχυρη και υπό κατοχή Κύπρο πλήρη επήρεια 100% στην αντίστοιχη συμφωνία ΑΟΖ.
Αυτό το πανηγύρι αδυναμίας της Ελλάδας αποθράσυνε την Τουρκία, η οποία τα επόμενα 3 χρόνια έκανε τις θάλασσές μας σουρωτήρι, με ερευνητικά σκάφη, με στρατιωτικά σκάφη και με οργανωμένες ροές λαθρομεταναστών.
Η ένταση αυτή οδήγησε στην διαβόητη Διακήρυξη των Αθηνών στις 7 Δεκεμβρίου 2023 και στο πνεύμα φιλίας, το οποίο βεβαίως δεν άντεξε ούτε μία εβδομάδα, καθώς έκτοτε έγιναν τα εξής:
Επτά φορές έγιναν αναφορές σε «Γαλάζια Πατρίδα» (από τους υπουργούς Άμυνας, Εξωτερικών και τον ίδιο τον Ερντογάν), μία φορά θυμήθηκε ο Ερντογάν ότι θα «μας ρίξει στη θάλασσα», επανεργοποίησε το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, επισκέφθηκε την Αίγυπτο πιθανώς προετοιμάζοντας ένα τουρκο-αιγυπτιακό μνημόνιο, εξέδωσε απανωτές NAVTEX σε περιοχές που είχε ήδη κλειδώσει η Ελλάδα για ασκήσεις, και απείλησε ότι θα καταλάβει ολόκληρη την Κύπρο κάτι που «έπρεπε» να είχε ήδη κάνει. Τέλος, υποδέχθηκε τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα προσφέροντάς του μία σειρά τουρκικών drones ως δώρο για διάφορες αμυντικές και άλλες διμερείς συμφωνίες.
Στο σημείο αυτό ερχόμαστε στον τρίτο γείτονα που έχει εξευτελίσει την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Ο Φρέντυ Μπελέρης κατέβηκε ως υποψήφιος Δήμαρχος με στόχο να σταματήσει την αρπαγή των περιουσιών των βορειοηπειρωτών από τον εγκάθετο Δήμαρχο του Ράμα. Φυλακίστηκε πριν τις εκλογές, τις οποίες κέρδισε. Παραμένει φυλακισμένος και ο χαμένος Δήμαρχος συνέχισε να ασκεί καθήκοντα και να αρπάζει περιουσίες της ελληνικής μειονότητας. Μετά την καταδίκη του, το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών εξέδωσε μία εξευτελιστική ανακοίνωση ότι σέβεται το κράτος δικαίου της Αλβανίας και ότι ελπίζει να αθωωθεί στο εφετείο!
Και σαν να μην έφταναν αυτά, αλλά η άρνηση διμερών μέτρων εναντίον της Αλβανίας και η συνεπακόλουθη εκ των πραγμάτων αποτυχία να απελευθερωθεί ο Μπελέρης ώστε να ορκιστεί Δήμαρχος, έφτασε στο σημείο να δίνονται και δώρα στην Αλβανία! Η Ελλάδα δεν έβγαλε άχνα όταν η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων αποφάσισε να δώσει εκατομμύρια ευρώ στην Αλβανία για να χτίσει σιδηδρόδρομο 120 χιλιομέτρων! Η Ελλάδα δεν το εμπόδισε. Αναρωτιέμαι αν το πήρε χαμπάρι. Ποιος κάνει τη δουλειά του αλλού για να την κάνει και στην Ευρώπη και να τα παρακολυθεί αυτά;
Και οι τρεις γείτονες έχουν κάνει κλωτσοσκούφι την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Η συνήθης απόκριση σε όλα αυτά είναι ότι η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο της Δύσης και δεν έχει βαθμούς ελευθερίας.
Μέγα λάθος! Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Αυτό θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε, ώστε να κρύβουν την ανικανότητά τους πίσω από μία δήθεν υπακοή σε τρίτους. Κανένα κράτος δεν είναι τόσο υπόδουλο στην Ευρώπη. Εμείς γιατί να είμαστε;
Η λύση βρίσκεται στην διαπίστωση ότι στην Ελλάδα πάσχουμε από την ασθένεια που λέγεται έλλειψη φρονήματος της πολιτικής ηγεσίας.
Η Ελλάδα χρειάζεται στιβαρή φωνή αντίστασης. Η Ελλάδα χρειάζεται φρόνημα. Χρειάζεται ανθρώπους με σθένος να υπερασπιστούν τα δίκαια της πατρίδας μας εντός και εκτός επικράτειας με όλη τη δύναμη της ψυχής τους.