Λήξη του πρώτου συνεδρίου της Επιτροπής Ελληνισμού με τίτλο «Ο ελληνισμός σε αντεπίθεση»

Γράφει ο Ιωάννης Αμπατζόγλου*

Το 1^ο συνέδριο της Επιτροπής Ελληνισμού είχε τίτλο «Ο ελληνισμός σε αντεπίθεση» και πραγματοποιήθηκε στις 7 και 8 Αυγούστου στο ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς, στη Θεσσαλονίκη. Το παρών έδωσαν Ελληνίδες και Έλληνες από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και από πολλές περιοχές της Ελλάδας από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο. Στο πλαίσιο αυτού του συνεδρίου, το πρωί του Σαββάτου 7 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε η διαδικτυακή επιστημονική εκδήλωση με τίτλο «Μακεδονία, Αιγαίο, ελληνισμός», την οποία συντόνισε ο δημοσιογράφος κ. Παντελής Σαββίδης ενώ συμμετείχαν –με τη σειρά που μίλησαν– οι εξής πανεπιστημιακοί δάσκαλοι: ο κ. Αθανάσιος Καραθανάσης, ο κ. Emilio Crespo, ο κ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου και ο κ. Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης. Οι ομιλίες που πραγματοποίησαν οι πιο πάνω ομιλητές –με τη σειρά που ακούστηκαν– ήταν οι εξής: «Η διαχρονία του μακεδονικού πολιτισμού», «Η γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων», «Οι θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας» και «Η γενετική συνέχεια των Ελλήνων». Η συγκεκριμένη εκδήλωση μεταδόθηκε ζωντανά μέσω του Youtube και της ιστοσελίδας «anixneuseis.gr».

Στη συνέχεια, το απόγευμα του Σαββάτου αλλά και την Κυριακή πραγματοποιήθηκαν οι εισηγήσεις των ομιλητών, των οποίων τα ονόματα ακολουθούν όπως και το θέμα της κάθε εισήγησης:

• Ιωάννης Αμπατζόγλου (χαιρετισμός προέδρου): Ο ελληνισμός σε αντεπίθεση – Το πρώτο συνέδριο της Επιτροπής Ελληνισμού.
• Κωνσταντίνος Γρίβας: Η άμυνα και ο γεωπολιτικός ρόλος της Κύπρου στο νέο διεθνές περιβάλλον.
• Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Με ποιες κινήσεις κατοχυρώνεται η ελληνικότητα του Αιγαίου.
• Σεμπαϊδίν Καραχότζα: Οι Έλληνες Πομάκοι της Θράκης.
• Κωνσταντίνος Καραΐσκος: Το μειονοτικό ζήτημα στη Θράκη – H διαχρονικά περιορισμένη άσκηση κυριαρχίας του ελληνικού κράτους.
• Μιχαήλ Βαμβακίδης: Δημόκριτος – Άβδηρα.
• Κρις Σπύρου: Επιστολή προς τον Μάθιου Νίμιτς σχετικά με την ονομασία των Σκοπίων.
• Δημήτριος Κουγιουμτζόγλου: Η χρήση των όρων «Μακεδονία» και «Μακεδών» στους βυζαντινούς συγγραφείς/ιστοριογράφους (11ος–13ος αιώνας).
• Ιωάννης Κουριαννίδης: Οι κοινότητες των Μακεδόνων ως διαχρονικό στοιχείο προάσπισης των εθνικών μας δικαίων.
• Ανδρέας Σταλίδης: Η επίδραση των ιδεολογιών στο Μακεδονικό ζήτημα από τη δημιουργία του μέχρι τη Συμφωνία των Πρεσπών και τις παραβιάσεις της από τα Σκόπια.
• Ιωάννης Αμπατζόγλου: Ο Ήλιος της Βεργίνας και η απάτη των ψευτομακεδόνων Σκοπιανών.
• Άννα Νότη: Βόρειος Ήπειρος, τότε και τώρα.
• Γεώργιος Μανωλόπουλος: Η Επιτροπή Ελληνισμού.
• Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη: Η Τιμή στο 21.
• Νικόλαος Ταμουρίδης: Εθνική Στρατηγική.
• Παναγιώτης Φαραντάτος: Ελληνοτουρκικά και λαθροεποικισμός – Η ένοχη στάση του πολιτικού συστήματος και η ανάγκη αφύπνισης του ελληνισμού.
• Γεώργιος Παπαδάκης: Παράνομη μετανάστευση – αντιμετώπιση και διασφάλιση των συνόρων.
• Βασίλειος Χρήστου: Πατριωτική εκδοτική δραστηριότητα.
• Αθανάσιος Παπαδημητρίου: Περί εθνικής ταυτότητας.
• Πολύδωρος Δάκογλου: Η διαφύλαξη των αξιών και της αποστολής του ελληνισμού – Η στρατηγική των δικτύων.
• Χαράλαμπος Μιχαλακόπουλος: Ελληνισμός και αυτοδιοίκηση.
• Γεώργιος Μανωλόπουλος: Δημογραφικό.
• Χρήστος Πλακίδης: Δημογραφικό.
• Ιωάννης Ρεμεδιάκης: Παγκόσμια Ελληνική Διασπορά.
• Ιωάννης Σακκάς: Προστασία Ελλήνων όπου γης.

Σχετικά με την επιστολή του κ. Κρις Σπύρου προς τον κ. Μάθιου Νίμιτς, θυμάμαι τον κ. Σπύρου να την επεξεργάζεται τον Ιανουάριο του 2018 σε ένα εστιατόριο στο κέντρο των Αθηνών όπου έτυχε και βρισκόμουν. Ο τότε πρόεδρος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης με κάλεσε να καθίσω στο τραπέζι του και να διαβάσω την ελληνική μετάφραση της επιστολής προκειμένου να δω εάν μετέφρασε σωστά ορισμένες λέξεις από το αγγλικό κείμενο. Τότε άδραξα την ευκαιρία και του πρότεινα να προσθέσει δύο παραγράφους, πρόταση την οποία αποδέχτηκε αφού πρώτα διάβασε με προσοχή τις παραγράφους που του πρότεινα.

Οι παράγραφοι αυτές είναι οι πιο κάτω:

1. Βάσει των επιστημών της κοινωνιολογίας και της εθνολογίας, ένα «έθνος» ορίζεται ως συγχώνευση συγγενών φυλών. Το ελληνικό έθνος, αποτελείται από τις συγγενείς φυλές των Ηπειρωτών, των Θεσσαλών, των Μακεδόνων, των Θρακών, των Κυπρίων, των Ποντίων, των Πελοποννησίων, των Κρητικών, των Ιώνων κ.λπ. Εάν μία από αυτές εκλείψει, τότε το ελληνικό έθνος δεν θα είναι όπως ήταν πριν. Έτσι, εάν δοθεί η μακεδονική ταυτότητα σε μη Έλληνες, αυτομάτως το ελληνικό έθνος ακρωτηριάζεται και αλλοιώνεται.
2. Αν μία φυλή Α μετοικήσει στη γεωγραφική περιοχή που κατοικεί μία φυλή Β, αυτό δεν σημαίνει ότι η φυλή Α θα μετατραπεί σε φυλή Β. Έτσι, δεν είναι λογικό ένας λαός να διεκδικεί την εθνική ταυτότητα ενός άλλου λαού επειδή απλά μετοίκησε στη γεωγραφική περιοχή αυτού του άλλου λαού. Δηλαδή, οι Σλάβοι Σκοπιανοί, ακόμα και αν κατοικούν στη Μακεδονία –που δεν είναι Μακεδονία τα Σκόπια, αλλά ακόμα και να ήταν– δεν δικαιούνται να ισχυρίζονται ότι είναι Μακεδόνες.

Αυτό που αναφέρει η 1η παράγραφος, ότι «βάσει των επιστημών της κοινωνιολογίας και της εθνολογίας, ένα “έθνος” ορίζεται ως συγχώνευση συγγενών φυλών» το είχα δει σε ανάρτηση του Στέφανου Σωτηρίου στο Facebook και θεώρησα ότι θα ήταν καλό να προστεθεί στη συγκεκριμένη επιστολή, όπως και έγινε αφού το δέχτηκε ο κ. Σπύρου.

Η συγκεκριμένη επιστολή του κ. Σπύρου είναι πολύ σημαντική, πρώτον επειδή ο ίδιος είναι σε θέση να γνωρίζει λετομέρειες για το Σκοπιανό λόγω της θέσης που κατείχε και δεύτερον επειδή πραγματοποιεί σε αυτήν μία ιστορική αναδρομή αναγκαία για να κατανοήσουμε την πλεκτάνη που στήθηκε προκειμένου να πλαστογραφηθεί η ιστορία της Μακεδονίας μας. Σε αυτή την πλεκτάνη αναδεικνύεται ο κεντρικός ρόλος του κομμουνισμού.

Επίσης, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα υπέρ της Μακεδονίας, έχουμε δεχθεί πόλεμο και απειλές από τις εξής τρεις κατηγορίες ανθρώπων: από ανθρώπους ελληνικής καταγωγής που όμως είναι ανάξιοι να φέρουν τον τίτλο του «Έλληνα» (βλέπε λεξικό Μπαμπινιώτη στο λήμμα «γραικύλος»), από ορισμένους υποτιθέμενους πατριώτες, οι οποίοι αποδεικνύονται χειρότεροι από τους προηγούμενους (δηλαδή από τους γραικύλους), αλλά και από κάποιους αλλοεθνείς. Σε αυτούς τους τελευταίους συμπεριλαμβάνονται και ψευτομακεδόνες Σκοπιανοί. Μία τέτοια περίπτωση συνέβη στα τέλη του έτους 2019 όταν είχα επισκεφθεί τις ΗΠΑ και πραγματοποίησα ομιλίες στη Νέα Υόρκη και στο Χιούστον του Τέξας υποστηρίζοντας την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Τότε, ένας Σκοπιανός που ζει στο Τέξας είχε πει για εμένα, «αυτόν θα τον “καθαρίσουμε”», εννοώντας ότι θα με σκοτώσουν. Το συγκεκριμένο συμβάν το πληροφορήθηκα από πολύ έγκυρη πηγή. Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν επιχειρήματα και βλέποντας το οικοδόμημά τους –δηλαδή τον ψευτομακεδονισμό τους– να γκρεμίζεται, τα χάνουν. Όσοι καταγόμαστε από τη Μακεδονία γνωρίζουμε πολύ καλά την τακτική αλλά και τις βάρβαρες πρακτικές αυτών των Βουλγάρων κομιτατζήδων, όποτε τους δόθηκε η ευκαιρία έσφαξαν, έκαψαν, λεηλάτησαν. Προσωπικά μπορεί να θεωρώ ότι οι συγκεκριμένοι Σλάβοι είναι για λύπηση επειδή έχουν πρόβλημα εθνικής ταυτότητας, όμως τους πληροφορώ ότι δεν τους φοβάμαι.

Εμείς οι Έλληνες θα πρέπει να επιδιώξουμε να έχουμε κοινή θέση αναφορικά με τα εθνικά μας θέματα. Κατά τη γνώμη μου το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Ελλάδα δεν είναι οι εχθροί εκτός των συνόρων της αλλά αυτοί που βρίσκονται εντός των τειχών, όπως οι γραικύλοι και οι «σαλταρισμένοι» υποτιθέμενοι πατριώτες για τους οποίους έγινε αναφορά πριν. Παρ’ όλ’ αυτά οι δύο πιο πάνω κατηγορίες αποτελούν μειοψηφία του ελληνικού λαού και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να ομονοήσουν τα υπόλοιπα, τα υγιή στοιχεία του. Μία τέτοια συμπόρευση των Ελλήνων θα ήταν καταλυτική όχι μόνο για το Σκοπιανό αλλά και για το σύνολο των εθνικών μας θεμάτων. Δεν έχουμε πλέον άλλα περιθώρια καθυστερήσεων, βρισκόμαστε ήδη σε οριακό –εθνικά– σημείο. Και αν δυσκολευόμαστε να βρούμε το βηματισμό μας συλλογικά, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον ο κάθε ένας από εμάς να εφαρμόσει αυτά που έχουν ήδη διατυπώσει μεγάλοι Έλληνες πατριώτες, όπως ο Ίων Δραγούμης, ο οποίος μεταξύ των άλλων είχε πει και το εξής¹: «Ὁ καθένας πρέπει νά ξέρη ὅτι σ’ αὐτόν ἔλαχε νά σώση τό ἔθνος του, ἔτσι θά προσπαθήσουν πολλοί καί θά τό σώση ὅποιος μπορέση».

1. Ι. Δραγούμης, Μαρτύρων και Ηρώων αίμα, 1907, σ. 29.

*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ του Ιατρικού Τμήματος του ΔΠΘ, Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης και Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνισμού.

abadzoglou@yahoo.gr